OPOTON

OPOTON

Palaestinae oppid. Ptol. quod Chrysorrhoâ amne irrigatur. Opotane urbis memoria est in Concil. Chalcedonensi, Eupoton mavult legi Salmas. qui nomen hoc urbis apud multos Auctores se reperisse, ait. Sic vero dicta sit ab illis riguis amnis Chrysorrhoae, quibus fecunda est, quasi ἐυπότιςτος. Plin. l. 5. c. 18. Iungitur ei (Iudaeae) latere Syriae Decapolitana regio, a numero oppidorum, in quo non omnes eadem observant. Plurimi tamen Damascon, Eupoton (uti legit Salmasius, pro Opoton) riguis ex amne Chrysorrhoa sertilem, Philadelphiam, Rhaphanam, omnia in Arabiam reintldentia. Verum nec Eupotos alibi occurrit, et Solin. c. 36. eam urbem omisit. Ipse Plin. loc. cit. Decapolitanam regionem a numero oppidorum dictam scribit eaque oppida recenset, sed undecim pro decem in eo censu reperiuntur: Damascus, Opoton, Philadelphia, Rhaphanea, Scythopolis, Gaddara, Hippos, Dion, Pella, Galasa, Canatha. Forsan itaque Opoton, non nomen fuerit distinctae urbis, sed Plin. scripserit Damascum Eupoton, epithetô hoc ei adiunctô. In Graecis, unde illa translulit, videtur reperisse, εὔποτον ταῖς ὀχετείαις τοῦ Χιυσοῤῥόα ποταμοῦ. Quod ille sic accepit, quasi Δαμασκὸς ἔυποτος, cum adiuncto vel epitheto diceretur, ad discrimen alterius cuiusdam Damasci, hoc indubitatum; atqui ἔυποτος idem quod ἐυπότιςτος, irrigua et rivis bene satura. Chrysorrhoas enim amnis, qui totus fere in rigua et rivorum deductiones convertebatur, Damascum praecipue rigabat et ἔυποτον reddebat atque inde nomen potius nactus videtur, quod damascum fertilem redderet, quam quod aurô flueret. De uno certe oppido tantum loqui Plinium, ex verbis eius manifestum est, Damascum Eupoton riguis amnis Chrysorrhoae ferti, lem. Fertiles namque dixisset: cum satis constet Damascum praecipue riguis illius amnis fertilem esse, in eo Urbium numero. Vide Salmas. ad Solin. p. 617.